-
1 odmawiać odmawi·ać
-am, -asz; pf odmówić1. vi(= odrzucać propozycję, plan) to decline2. vt(= odwoływać wizytę, spotkanie) to cancelodmawia zjedzenia obiadu — he refuses to eat lunch/dinner
См. также в других словарях:
koleżeński — koleżeńskiscy «dotyczący kolegi; odnoszący się do kogoś jak kolega; przyjacielski, życzliwy, uczynny» Koleżeńskie zebrania, dyskusje. Koleżeńska przysługa. Stosunki koleżeńskie. Był bardzo koleżeński, nigdy nie odmawiał pomocy. ∆ Sąd koleżeński… … Słownik języka polskiego
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego